KAMILA KOCEWIAK-ROBALEWSKA

Certyfikowana Analityczka Grupowa (cert. nr 91), członkini Komisji Naukowej i kandydatka na Szkoleniowego Analityka Grupowego i Superwizora Instytutu Analizy Grupowej Rasztów w Warszawie (członek European Federation of Psychoanalytic Psychotherapy oraz European Group Analytic Training Institutions Network – Qualifying Membership). Członkini Instytutu Studiów Psychoanalitycznych im. Hanny Segal. Superwizorka dla kursantów szkół psychoterapii i psychoterapeutów.  

Jako pedagożka, psycholożka, psychoterapeutka i arteterapeutka pracowała w placówkach opieki zdrowotnej w latach 2005-2017. Od 2007 roku praktykuje w gabinecie prywatnym a od 2019 roku tworzy Ośrodek Psychoterapii i Analizy Grupowej Archetypy w Warszawie i Milanówku, gdzie na co dzień zajmuje się psychoterapią indywidualną i grupową szerokiego spektrum zaburzeń rozwijających się wokół problemów relacyjnych, osobowości oraz dotyczących zespołu stresu pourazowego. 

Artystka plastyk, rzeźbiarka, dyplom pt.: Dafne, obroniła w pracowni dr. hab., prof. APS Macieja Zychowicza a rozprawę teoretyczną pod kierunkiem dr Magdaleny Durdy-Dmitruk poświęciła badaniom twórczości belgijskiej rzeźbiarki Berlinde De Bruyckere i interpretacji dzieł zgodnie z bazowym wykształceniem analitycznym. 

Aktualnie otwiera własną pracownię rzeźby w Milanówku oraz przygotowuje cykl seminariów dotyczących odczytywania znaczenia dzieł sztuki według psychoanalitycznych koncepcji. 

Założyła w 2019 roku Grupę Klimatyczną i wraz z analitykami grupowymi prowadzi w Polsce warsztaty Klimat na kozetce. Sny i refleksje o zmianach klimatycznych. 

ABSTRAKT

Prezentacja wideo dotyczy sposobu interpretacji rzeźbiarskiego dzieła Kreupelhout – Cripplewood, 2012-2013 belgijskiej artystki Berlinde De Bruykere, zgodnie z koncepcjami psychoanalitycznymi Melanie Klein i Hanny Segal. Jest metodą badawczą sztuki ukierunkowaną na zmiany społeczne i wewnątrzpsychiczne. Praca rzeźbiarki eksponowana w 2013 roku na Biennale Sztuki w Wenecji nie należy do łatwych w odbiorze i zachęca do pominięcia, ponieważ porusza problematykę życia i śmierci. Zdefiniowane w prezentacji pojęcie reparacji z obszaru psychoanalizy, pozawala nakreślić i ukierunkować widza na myślenie o ogólnoludzkiej tendencji do ekspansji i niszczenia oraz zdolności do naprawy. De Bruyckere głównie interesuje się kruchą kondycją psychiczną współczesnego człowieka, dramatycznymi efektami konfliktów zbrojnych i reperkusji z tego wynikających oraz zmian klimatycznych, ukierunkowując odbiorcę do poszukiwania nadziei w żywotności i witalności, także seksualnej. Wybrany fragment dotyczący znaczenia wyeksponowania monstrualnego dzieła w Pawilonie Belgijskim stanowi część badań do pracy magisterskiej pt.: Reparacja i przekształcenia w twórczości oraz inspiracjach artystycznych Berlinde De Bruyckere. Perspektywa psychoanalityczna. Dorobek artystki znany głównie w Europie Zachodniej, ale i na świecie, domaga się właściwego odczytania i zapoznania z nim odbiorcy w Polsce, zatem opracowanie to może interesować i zachęcać do poszerzenia wiedzy, nie tylko artystów i edukatorów artystycznych, ale i wszystkich zainteresowanych rozumieniem aktualnych problemów człowieka na świecie.

kamilakocewiak@gmail.com